W ramach drugiego etapu projektu „Innowacje w polskim nasiennictwie” zrealizowaliśmy szereg zadań, które przyczyniły się do rozwoju innowacyjnego materiału siewnego.
Rozpoczęliśmy od zbierania dokumentacji projektowej z poprzedniego etapu, co obejmowało gromadzenie informacji dotyczących wcześniejszych badań, wyników oraz wszelkich danych istotnych dla projektu. To umożliwiło nam dokładną analizę postępów i wyciągnięcie wniosków z dotychczasowych doświadczeń.
Następnie kontynuowaliśmy proces zaprawiania nasion, wykorzystując wytypowane konfiguracje biokomponentów, polimerów i nanocząsteczek. Dostosowywanie tych składników miało na celu potwierdzenie wytypowanego wcześniej składu mieszanki, która najlepiej zabezpieczy rośliny przed patogenami.
Prowadziliśmy główne testy i badania, które były kluczowe do oceny skuteczności stosowanych zapraw. Te badania obejmowały zarówno analizę laboratoryjną, jak i monitoring pól, które pozwoliły na ocenę zachowania się nasion w rzeczywistych warunkach upraw.
Badaliśmy wartości użytkowe mieszaniny zaprawowej, co wiązało się z oceną nie tylko skuteczności ochronnej, ale także ocenie zdolności kiełkowania. Dzięki temu zidentyfikowaliśmy, które konfiguracje najlepsze są dla danych gatunków roślin.
W ramach trzeciego etapu przeprowadziliśmy ponownie szczegółowe badania charakterystyki technologii zaprawiania, analizując różne metody oraz ich wpływ na jakość przygotowanych nasion. To pozwoliło nam zoptymalizować proces zaprawiania oraz zapewnić lepszą pokrywalność nasion zaprawą.
Podsumowując, nasze działania w tym etapie skoncentrowały się na badaniu i doskonaleniu innowacyjnych rozwiązań w zakresie nasiennictwa, co w przyszłości ma przekładać się na zrównoważony rozwój i większą efektywność produkcji rolniczej.
